ಆಹಾ ಏನು ಚಳಿ!

ಅಹಾ ಈದೇನು ಮೈ ಕೊರೆಯುವ ಚಳಿ
ಹಿಮಾಲಯದ ತಣ್ಣೀರ ಮೈಗೆರೆಚಿದ ಪರಿ
ತನುವೆಲ್ಲಾ ಗಡಗಡನೆ ನಡುಗುತಿದೆ
ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲೇ ಮುದುಡಿ ಮಲಗುವಂತಾಗಿದೆ

ಬಾನಿಂದ ಭುವಿಗೆ ಬೀಳುತಿಹ ದಟ್ಟ ಮಂಜು
ಪಳಪಳ ಹೊಳೆವ ಕಿರಣಗಳ ಮೋಜು
ಚಿಟಿಪಿಟಿ ಜಿನುಗುತಿಹ ರಸ್ತೆಯಂಚಿನ ಮರ
ಓ ಚಳಿಯೇ, ಇದೆಲ್ಲ ನೀ ನಮಗಿತ್ತ ವರ.

ಸುಯ್ ಎನ್ನುತ ಬೀಸುತಿದೆ ನಿನ್ನ ಹೊತ್ತ ಗಾಳಿ
ಕೆರಳುತಿದೆ ಮನಸು ನಿನ್ನ ರೂಪವ ನೋಡಿ
ತಬ್ಬಿ ಏಕೆ ಪೀಡಿಸುತಿಹೆ ಬಿಡು ನನ್ನನ್ನು
ನಲ್ಲೆ ಬರುತಿಹಳು, ಹೋಗಿ, ನಾಳೆ ಬಾ ಇನ್ನು

ಏನು ವರ್ಣಿಸಲಿ ನಿನ್ನ ಓ ಚಳಿಯೆ ,
ಕಂಬಳಿಯ ನೆನಪ, ಪದೆಪದೆ ತರುತಿಹೆ,
ಬಿಸಿ ಏರಿಸುವ ಮನಸ ಮೂಡಿಸುತಿಹೆ,
ಪ್ರಿಯತಮೆಯ ಬಂಧನಕೆ ದಿನವೆಲ್ಲಾ ದೂಡುತಿಹೆ.

ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವೆ ಓ ಚಳಿಯೆ,ನೀ ನನ್ನ ಜೊತೆಗಿರು
ಕಾಲವನು ದಾಟಿ ನೀ ಎಲ್ಲು ಹೊಗದಿರು,
ಗೊಗರೆವೆ ನಾ ನಿನಗೆ, ನೀ ಅಭಯವ ನೀಡು,
ಓ ಚಳಿಯೇ ನೀ, ನಾ ಕರೆದಾಗ ಬಂದುಬಿಡು,

ಹೆಂಡತಿಯ ನಗುವ ಬಯಸಿ

ಹೆಂಡತಿಗೆ ತುಸು ಮುನಿಸು ಮೂಡಲು
ತಕ್ಷಣ ಅದನು ಶಮನಗೊಳಿಸಲೇಕೆ,
ಮುದ್ದು ಮುಖದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಕೆಂಪು ಆವರಿಸಲು
ಇಮ್ಮಡಿಸಿದ ಸೌಂದರ್ಯವ ಸವಿಯಬಾರದೇಕೆ

ಪ್ರೀತಿಯ ನೋಟಕೆ ಹೆಂಡತಿ ತುಸು ನಾಚಲು
ಮುಖ ಹಿಗ್ಗಿಸಿ ಬೀಗುವದೇಕೆ,
ನಾಚಿಕೆಯ ಮುಖಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡಿಯ ತೋರಿ
ಕನ್ನಡಿಯನೇ ನಾಚಿಸಬಾರದೇಕೆ

ಹೆಂಡತಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಗದರುತಲಿರಲು
ಮುಖವ ಗಂಟಿಕ್ಕಿ ಕೋಪಿಸುವದೇಕೆ
ಕೋಮಲ ಧ್ವನಿಯ ಇಂಪ ಆಲಿಸಿ
ಮುತ್ತುದುರುತೆಂದು ಕರೆದು ತೋರಬಾರದೇಕೆ

ಮನೆಗೆಲಸದಲಿ ಹೆಂಡತಿ ಸಹಾಯ ಬಯಸಲು
ತಾತ್ಸಾರದಲಿ ಅವಳನು ದೂರುವದೇಕೆ
ಸಹನೆಯಲಿ ಅವಳ ಮಾತನು ಪಾಲಸಿ
ಆಯಾಸವೆಂದು ಮಡಿಲಲಿ ಮಲಗಬಾರದೇಕೆ.

ಒಲವಿನ ಹೆಂಡತಿ ಮೌನವಾಗಿರಲು
ಏನಾಗಿ ಹೋಯ್ತೆಂದು ಹಳಹಳಿಸಲೇಕೆ
ನಮ್ಮ ದನಿಯನೂ ಮೌನವಾಗಿಸಿ
ಅವಳ ನೋವಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸಬಾರದೇಕೆ.

ಹೇಗಿದ್ದರೂ, ಏನಿದ್ದರೂ, ಅವಳ ನಗುವ ಬಯಸಿ,
ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವೂ ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಸಬಾರದೇಕೆ.....

ಕನವರಿಕೆ

ನೀನೆಂತ ಪ್ರೀತಿಯ ನೀಡುತಿಹೆಯೇ ಗೆಳತಿ
ಜಗ ಕಾಣದಾಗಿದೆ,
ಯೋಚನೆ ಬರಿದಾಗಿದೆ,
ಅದೇನು ನೀ ಪ್ರೀತಿಸುವ ರೀತಿ,
ಗುರಿಯ ದಾರಿ ಮಸುಕಾಗಿದೆ
ಜೀವ ತಂಪಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ

ಮನವ ಬಿಚ್ಚಿದರಲ್ಲಿ, ಸಿಗುವುದೇ
ನಿನ್ನ ಯೋಚನೆಯ ಕಂತೆ,
ನಾಡಿಗಳೆಲೆಲ್ಲ ರಕ್ತ ಹರಿಯುವುದೇ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಾ ಜೊತೆ.
ತಾಳಲಾರೆನು ನಾನು,
ನಾ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿದ ಜೇನು,
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಧುವಲಿ
ನಾ ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾರದಾದೆನು.

ಕಳೆಯುವೆನೆಂದರೂ ನಾ ಹೇಗೆ
ಕಳೆಯಲಿ ಈ ಬಂಧವನು
ತೊರೆಯುವೆನೆನೆಂದರೂ ನಾ ಹೇಗೆ
ತೊರೆಯಲಿ ನನ್ನದೇ ಜೀವವನು
ಬಂಧಿಸಿದೆ, ನರಳಿಸಿದೆ,ಮೋಹವ ಬೆಳೆಸಿದೆ,
ಮುಳುಗಿಸಿದೆ, ತೇಲಿಸಿದೆ, ನನಗೂ
ಪ್ರೀತಿಯ ಸಾಗರದಲಿ ಈಜುವದ ಕಲಿಸಿದೆ.....
ನಾನ್ಯಾರೆಂಬುದೇ ನನಗೆ ಮರೆತು ಹೋಗಿದೆ....

ಪ್ರೀತಿ ಬೇಡುವ ಬಗೆ

ಬೆಲೆಬಾಳುವ ಒಡವೆ ತೊಟ್ಟು
ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ ಮಾತುಕೊಟ್ಟು
ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬೇಡಿದರೆ
ಹುಡುಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುವಳೇ!
ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲೇ ಮನಸನಿಟ್ಟು,
ಮುಗ್ಧ ಮನಸನ್ನಡವಿಟ್ಟು
ಒಲವಿನ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡಿದರೆ
ನಲ್ಲೆ ಒಲ್ಲೆ ಎನ್ನುವಳೇ!!

ಓ ಗುರುವೇ, ನಾ ಹೇಗೆ ಬಿಡಲಿ?

ನಾ ಹೇಗೆ ಬಿಡಲಿ,
ಓ ಗುರುವೆ ನಿನ್ನ ಸ್ಮರಣೆಯನು!
ನನಗಿಲ್ಲ ಒಂದಿನಿತು ಕಷ್ಟಗಳ ಗೊಡವೆ,
ಮರೆಯದಲೆ, ಅನುದಿನವು ನೀ ಕಾಯುತಿರುವೆ.
ನನ್ನ ಮನದೊಳಗೆ ನಿನ್ನ ನೀ ಬಂಧಿಸಿ,
ಪ್ರೀತಿಯಲಿ ಅನುಕ್ಷಣವು ಕಾಡುತಿರುವೆ.!!

ಏಕೆ ತೋರುವೆ ಗುರುವೆ,
ಈ ಪರಿಯ ಕರುಣೆಯನು,!
ನನ್ನಲೇನು ನೀ ಭಕ್ತಿಯ ಕಂಡೆ,
ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆಯನು ನಾನೇನು ಮಾಡಿದೆ,
ಅಜ್ನಾನದಲಿ ಮುಳುಗಿರುವ ನನ್ನನೇಕೆ ಎಬ್ಬಿಸಿದೆ,
ಈ ಪರಿಯ ಕೃಪೆಗೆ ನನ್ನನೇ ಏಕೆ ಆರಿಸಿದೆ!!

ಹೇಳು ಓ ಗುರುವೇ,
ನೀ ನನಗೇಕೆ ಒಲಿದಿರುವೆ
ಅದೆಷ್ಟು ಮಮತೆ, ಅದೇನು ಕರುಣೆ,
ಕಳೆವೆ, ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಜೀವನದ ಬವಣೆ,
ಕರೆಯದೆಲೇ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ಓಡೋಡಿ ಬರುವೆ,
ಸುಖದುಃಖದಲಿ ನನ್ನ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ನಡೆವೆ,

ಓ ಗುರುವೇ,
ಮನಸೆಲ್ಲ ನಿನ್ನಲ್ಲೆ ನಿಂತಿಹುದು,
ಕೂತಲ್ಲಿ ನಿಂತಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನ್ನೆ ಕಾಣುವದು,
ಕಿವಿಗಪ್ಪಳಿಸುವ ಶಬ್ಧವೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನದೆ ವಾಣಿ
ಮಾತಿಲ್ಲ ಕತೆಯಿಲ್ಲ ನಾನೀಗ ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಮೌನಿ,
ಓ ಗುರುವೆ ಈ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನಾ ಸದಾ ಚಿರರುಣಿ

ಮರುಳಾಗದಿರಿ

ಹುಡುಗರೇ ಮರುಳಾಗದಿರಿ,
ಹುಡುಗಿಯರ ಮಾದಕ ನಗೆಗೆ,
ಅವರ ಕೋಮಲ ಧ್ವನಿಗೆ!
ಅರಿತೂ ಮೋಸ ಹೋಗದಿರಿ,
ಇದು ಕಟುಕರ ಮೋಹದ ಹಾಗೆ,
ಬಲಿಗೆ ಕುರಿಯ ಕೊಬ್ಬಿಸುವ ಬಗೆ!!

ನಾಯಿಗಳೇ ಅರಚುವಿರೇಕೆ?

ನಾಯಿಗಳೇ ಅರಚುವಿರೇಕೆ,
ನಮಗೆ ನಿದ್ದೆ ಬಾರದ ಹಾಗೆ.
ಯಾರು ಕಲಿಸಿದರೋ ನಿಮಗೆ,
ಸುಖ ನಿದ್ದೆ ಕೆಡಿಸುವ ಹೊಸ ಬಗೆ,

ದೂರದೆಲ್ಲಿಯದೋ ಶಬ್ಧಕೆ,
ಇಲ್ಲಿಂದಲೇ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿ ಏಕೆ?
ಹೋಗಬಾರದೆ ಅಲ್ಲಿಗೇ,
ಇಲ್ಲಿಯೇ ಅಬ್ಬರಿಸಬೇಕೆ?

ಇದೇನು ದೇವರಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯೋ ?
ಸಂಗೀತದ ರಸಸಂಜೆಗೆ ರೂಢಿಯೋ,
ಹಸಿವಿನಿಂದ ಕಂಗೆಟ್ಟ ರೊದನೆಯೋ
ಸ್ವಚ್ಛಂದ ಬಾಳ ಭಿಕ್ಷೆಗೆ ಮೊರೆಯೋ ?

ಯಾಕೀ ಚೀತ್ಕಾರ, ನಮ್ಮೆಡೆಗೆ ತಿರಸ್ಕಾರ,
ನಾವೇನ ಮಾಡಿರಿವೆವು ನಿಮಗಪಕಾರ
ಅದೇಕೆ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಕೋಪ ಈ ಪರಿ,
ಸುಮ್ಮನಿರುವ ನಮಗೇಕೆ ತೊಂದರೆ ನೀಡುವಿರಿ?

ಎಂಥಾ ಸ್ನೇಹಿತರು!!

ಆಗ,
ಏನು ಸ್ನೇಹ, ಎಂಥ ಛಂದ,
ಎನೇ ಬರಲಿ, ಬಿಡೆವು ಬಂಧ,
ನಾವೀರ್ವರು, ಜೀವದ ಗೆಳೆಯರು!
ಈಗ,
ಕ್ಷಣಕೊಂದು ಹೊಸ ವಿವಾದ
ನಿತ್ಯ ಜಗಳ, ಚೀರುನಾದ,
ಕಾರಣ ಇಬ್ಬರೂ, ಗಂಡ ಹೆಂಡಿರು!!

ಹುಡುಗಿಯರ ಗೆಳೆತನ!

ಹುಡುಗಿಯರ ಜೊತೆ ಗೆಳೆತನವೆಂದರೆ,
ವಾರದ ಹಿಂದೆ ನುಣ್ಣಗಾಗಿಸಿದ ತಲೆ ಸವರಿದಂತೆ!
ಅರೆ ಮೊಳೆತ ಕೂದಲು ಕೈ ಚುಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದರೆ,
ಸುಖವೆಂದು, ನೋವಲೂ ಮೈಮರೆಯುವಂತೆ!!

ಕೂಗು ಯಾಕೆ?

ನನಗೂ ಬೇಕು, ಅವಗೂ ಬೇಕು,
ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಮಾಡಲೇ ಬೇಕು,
ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ, ಇವರು ಕೂಗಿತಿಹರು?!
ಹೇಗೋ ಏನೋ, ಅರಮನೆಗೆ ಬಂದು,
ರಾಜನೇರೋ ಸಿಂಹಾಸನವ ಕಂಡು,
ನಾಯಿಗಳೇಕೆ ತಮ್ಮಲೇ ಕಚ್ಚಾಡುತಿಹವು?!!

ಹೆಂಡತಿಯೆಂದರೆ!

ಹೆಂಡತಿಯೆಂದರೆ ಹೀಗೆನೆ,
ಮದುವೆಯವರೆಗೂ
ನಾಚಿಕೆ ಮೌನ.
ಆಮೇಲೆ,
ಬೆದರಿಸುವ ದುರ್ಗಾ ವಾಹನ!
ಅವಳ ಮಾತು ಎಂದರೆ ಹಾಗೇನೆ,
ಮದುವೆಯವರೆಗೂ
ಎಲ್ಲವೂ ಸುಂದರ ಕವನ.
ಆಮೇಲೆ,
ದಿನವೂ ಕಿವಿ ಕೊರೆಯುವ ಸಾಧನ!!

ಇವರೇಕೆ ಅರಿಯರು?

ಮರುಳಾಗುವರು ಹಳ್ಳಿ ಹುಡುಗರು,
ನಗರದ ಹುಡುಗಿಯರ ಚೆಲುವಿಗೆ,
ಅವರ ಮಾದಕ ನಡೆ ನುಡಿಗೆ!
ಪಾಪ ಇವರೇಕೆ ಅರಿಯರು
ಇಲ್ಲಿ ಹುಡುಗರೆಂದರೆ, ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ,
ಮೋಜು ಕೊಡುವ ಮಂಗಗಳ ಹಾಗೆ!!

ದೇವ ಗಣೇಶ

ದೇವನೆ ಬಾ ಎಂದು ಭಜಿಸುತಲಿರಲು
ಕಷ್ಟವ ಕಳೆಯಲು ಮೊರೆಯಿಡಿತಿರಲು
ನಗುತಲೆ ಬರುವನು ನಮ್ಮಯ ಗಣಪ
ಭುವಿಯನು ಬೆಳಗುವ ವೀರ ಪ್ರದೀಪ.

ಕೈಯಲಿ ಮೋದಕ, ಕೊರಳಲಿ ಮಾಲೆ,
ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಕಿರೀಟ, ಶಿರದ ಮೇಲೆ,
ಬೃಹ್ಮಾಂಡ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಾವಿನ ಬಂಧನ
ಇಲಿಯೇ ಇವನನು ಹೋರುವ ವಾಹನ.

ಚಕ್ಕುಲು ಕೋಡ್ಬಳೆ ಪಂಚಕಜ್ಜಾಯ
ತಿನ್ನಲು ಇವನಿಗೆ ಬಹಳ ಪ್ರಿಯ.
ಬಿಡದೆ ಬರುವನು ಭಾದ್ರಪದ ಚೌತಿಯಲಿ
ಪ್ರೀತಿ, ಭಕ್ತಿಯ ಬೆಳೆಸುವನೆಲ್ಲರಲಿ.

ಪ್ರಥಮ ವಂದಿತನು, ಕಷ್ಟವ ಕಳೆವನು,
ಎಲ್ಲರ ಮೆಚ್ಚಿನ ದೇವನು ಇವನು.
ಎಲ್ಲರ ರಂಜಿಸಿ, ಹೊಟ್ಟೆಯ ತುಂಬಿಸಿ,
ಸಲಹುವನೆಲ್ಲರ ಮುದದಲಿ ಹರಸಿ.

ಕೈಲಾಸ ವಾಸಿಯು, ಸುಂದರ ವದನನು,
ಗೌರಿಯ ಜೊತೆಗೂಡಿ ಓಡುತ ಬರುವನು.
ಎಲ್ಲರ ನೋಡಿ, ವರವನು ನೀಡಿ,
ನಗುತಲೆ ನಡೆವನು ನೀರಿನಡಿ.

---------------ಮಹಾ

ಹೂವಂತ ಹುಡುಗಿ

ಹೂವಂತ ಹುಡುಗಿ ಎಂದು ಹೂವೊಂದ ಕೊಟ್ಟೆ,
ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೈಯ ಹಿಡಿದು ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಮೊರೆಯಿಟ್ಟೆ!
ಭಾವಕ್ಕೆ ಬೆಲೆಕೊಟ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಬದಲು
ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿ, ಹಣವ ನೀಡೆಂದಳು!!

ನಗರದ ಅನಾಗರಿಕರು

ಅಬ್ಬಾ ಏನೀ ಸಂಚಾರ, ಏನೀ ದಟ್ಟಣೆ,
ಎಲ್ಲದಕೂ ಕಾರ‍ಣ ಇವರೆನೆ!
ಇವರಿಗಿಲ್ಲ ಒಂದಿನಿತು ಕಾಯುವ ಸಹನೆ,
ರಸ್ತೆಯೇ ಇವರಿಗೆಲ್ಲ,ಕಾರ್ಯಾಲಯ, ಮನೆ!!

ನಡೆಯುವರು ನುಗ್ಗುವರು ಅತ್ತಿತ್ತ ನೋಡದೆ,
ದಾರಿಯುದ್ದಕೂ ಕರ್ಕಶ ಶಬ್ಧವ ಮಾಡುವರು ಮರೆಯದೆ!
ನಿಯಮಗಳಾವುವು ಅನ್ವಿಯಸದು ಈ ಮಂದಿಗೆ,
ಗಮನವೆಂದೂ ಇರದು ದೀಪ ಸಂಜ್ನೆಗಳೆಡೆಗೆ!!

ಮೆರೆಯುವರು ದಾರಿಯಲಿ ಅನಾಗರಿಕರ ತೆರದಲಿ,
ಇನಿತೂ ಗೌರವದ ಮಾತಿಲ್ಲ, ಇವರ ನಿಘಂಟಿನಲಿ!
ಇವರೇನು ನಗರದಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ನಾಗರಿಕರೋ,
ಅಥವಾ ರಸ್ತೆಯನೆಲ್ಲ ಕೊಂಡ ಪಾಳೆಗಾರರೋ?

ಹುಡುಗಿಯರ ಸಭ್ಯತೆ

ಹುಡುಗಿಯರು, ಬಟ್ಟೆ ತೊಟ್ಟು ಅರೆಬರೆ,
ಬೆಂಗಳೂರಿನ ರಸ್ತೆಯಲಿ ನಡೆದಾಡುವರು!
ಬಡತನವಿದೆಯೆಂದು ದಯದಲಿ ನೋಡಿದರೆ,
ಸಭ್ಯತೆ ಇಲ್ಲೆಂದು ನಮ್ಮ ಜರಿಯುವರು!!

ನಾಯಿ-ನಾಯಕರು

ಹಾಯಾಗಿ ತಿಂದುಂಡು, ಎಸೆದ ತಂಗಳು,
ಬೆಳೆವರು, ಬೀದಿ ಬೀದಿಯಲಿ ಈ ನಾಯಿಗಳು!
ಹಗಲಿರುಳೆನ್ನದೆ ಬೊಗಳುವರು, ಕಿರುಚುವರು,
ಸದ್ಯ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಇವರೇ ನಾಯಕರು!!

ಓಲುಮೆ

ಅರಿತೆನೇ ಚೆಲುವೆ ನಿನ್ನಿಂದ,
ಒಲುಮೆ ಎನೆಂದು.
ಮಂಜಿನಲಿ ಧರೆಗಿಣುಕುವ
ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳೆಂದು,
ವರ್ಣಿಸಲಸದಳ, ಭವ್ಯ ಸುಂದರ,
ತಂಪನೀಯುವ ಪ್ರೇಮ ಸಾಗರ.

ಇದು ಮಬ್ಬಿನಲಿ ಕೈಗೆ ಸೋಕುವ ಇಬ್ಬನಿ,
ಚಿಲಿಪಿಲಿಗುಟ್ಟುವ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಮಾರ್ದನಿ,
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಹರಿಯುತಿಹ ಪ್ರೇಮ ತರಂಗಿಣಿ
ಕ್ಷಣದಲಿ ಸೆಳೆವ ಕ್ಷಿಪ್ರ ಸಂಮೋಹಿನಿ.

ಇದು ತಲ್ಲಣಿಸಿ ಸಾಗುತಿಹ ನೀರ ಝರಿ,
ಮನವಿ ಕೊಟ್ಟು ಮಾಡಿಸಿದ ನವಿಲುಗರಿ,
ನಿಂತು ಅರಳುತಿಹ ತಾವರೆಯ ಹೂವು
ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ಓಡುತಿಹ ತಂಗಾಳಿಯ ಹರಿವು.

ನೂರಾರು ಭಾವವನು, ಮನಕೆ ಅಪ್ಪಳಿಸಿ,
ಎಲ್ಲವನು ತಾಳ್ಮೆಯಲಿ ಹಿಡಿದು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ,
ಮಗುವಂತೆ ಉಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಸಲಹಿದೆ
ಭಿರುಸು ಕಲ್ಲಿಗೂ ನೀ ಪ್ರೇಮ ಮೂಡಿಸಿದೆ.

---ಮಹಾ

ನಾವು ಹುಡುಗರು, ಅದೇಷ್ಟು ಮೂರ್ಖರು!

ಸಂಗಾತಿ ಸಿಕ್ಕಳೆಂದು,
ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದೆನೆಂದು
ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ಮೈಯ ಮರೆತು,
ಜಗಕೆಲ್ಲಾ ಸಾರಿ ಹೇಳೋ
ನಾವು ಹುಡುಗರು, ಅದೇಷ್ಟು ಮೂರ್ಖರು!

ಸಂಗಾತಿ ಕರೆದಳೆಂದು,
ಮೈಲುದ್ದ ಸಾಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು,
ಚೀಟಿ ಪಡೆದು, ಪಕ್ಕ ಕುಳಿತು,
ಬೋರು ಹೊಡೆಸೋ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡೊ,
ನಾವು ಹುಡುಗರು, ಅದೇಷ್ಟು ಮೂರ್ಖರು!

ಸಂಗಾತಿಗೆ ಇಷ್ಟ ಎಂದು,
ದುಬಾರಿ ಹೋಟೆಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆದು,
ದುಡ್ಡು ಸುರಿದು,ತಿಂದು ಕುಡಿದು,
ಹುಡುಗಿ ಮನಸ, ಗೆದ್ದೆನೆಂದು, ಬೀಗೊ,
ನಾವು ಹುಡುಗರು, ಅದೇಷ್ಟು ಮೂರ್ಖರು!

ಸಂಗಾತಿ ನುಡಿದಳೆಂದು,
ಕಣ್ಣೀರ ಹರಿಸಿದಳೆಂದು,
ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಕೈಯ ಹಿಡಿದು
ಮದುವೆಯಾಗಿ, ಬಂಧಿಯಾಗೋ
ನಾವು ಹುಡುಗರು, ಅದೇಷ್ಟು ಮೂರ್ಖರು!

-----ಮಹಾ,

ನಮಗೇಕೆ ರಾಜಕಾರಣ--

ನಮಗೇಕೆ ರಾಜಕಾರಣ--
ನಾವೇನು ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಉಳ್ಳವರೆ,
ಮಾತಿನಲೆ ಮನೆಕಟ್ಟುವ ಛಾತಿಯವರೆ,
ದಿನವೂ ಟೀಕೆಗೆ ಮೈ ಒಡ್ಡುವವರೆ,
ನಾವೇನು ಪುಢಾರಿಗಳ ಚಮಚಾಗಳೇ!

ನಮಗೇಕೆ ರಾಜಕಾರಣ--
ಎಲ್ಲಿಯೂ ಗಣಿ ಇಲ್ಲದ ಮೇಲೆ,
ಬಾರ್ ನಡೆಸುವವರಲ್ಲದ ಮೇಲೆ,
ಒಂದಿಷ್ಟು ಜನರನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲಾಗದಿದ್ದರೆ,
ನಾಲಿಗೆ ಸೀಳಿ, ಕತ್ತು ಕೊಯ್ಯಲಾಗದಿದ್ದರೆ!

ನಮಗೇಕೆ ರಾಜಕಾರಣ--
ಕೋಮು, ಜಾತಿ, ಎಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟವರಿಗೆ,
ಜನತೆಯ ಕಷ್ಟಗಳಿಗೆ ಮರುಗುವವರಿಗೆ,
ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿರೋಧಿಗಳಿಗೆ,
ನಾಚಿಕೆ ಮಾನ ಮರ್ಯಾದೆ ಬಿಡದವರಿಗೆ!

ನಮಗೇಕೆ ರಾಜಕಾರಣ--
ಇರುವುದೇ ಲೇಸು,
ಮತವ ನೀಡಿ, ಕೊರಗುವ,
ಸಾಮಾನ್ಯ ಪ್ರಜೆಯಾಗಿ,
ಹುಲ್ಲು ತಿಂದು, ಹಾಲು ಕೊಡುವ
ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯ ದನವಾಗಿ,

----ಮಹಾ

ಪ್ರೀತಿಯ ಕಾರಣ

ಹುಡುಗ--
ಹೇಳು ಗೆಳತಿ ನಿಜದಿ ಇಂದು,
ನಾನೇನ ಮೋಡಿ ಮಾಡಿದೆ.
ಕಾರು ನಡೆಸೋ ಚಾಲಕ ನಾನು,
ನನ್ನ ಏಕೆ ಪ್ರೀತಿಸಿದೆ!!
ಹುಡುಗಿ--
ಪ್ರೀತಿಯಿಲ್ಲ, ಮೋಡಿಯಿಲ್ಲ,
ದಿನವೂ ನಿನ್ನ ನೋಡಿದೆ!
ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಕಾರು ನೋಡಿ,
ನಿನ್ನವೆಂದೇ ಭಾವಿಸಿದೆ!!

------ಮಹಾ

ಪುಣ್ಯವಂತರು

ಇವರೇ ನೋಡಿ ಜಗದಲಿ ಅತಿ ಪುಣ್ಯವಂತರು,
ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ಬಸ್ಸಿನಲಿ ಸೀಟು ಗಿಟ್ಟಿಸುವವರು!
ಎಲ್ಲರನೂ ನೂಕಿ ಮೊದಲು ಹತ್ತುವ ಇವರು,
ಭುವಿಯಲ್ಲೇ ಸ್ವರ್ಗ, ಅನುಭವಿಸುವವರು!!!

------ಮಹಾ

ಅಪ್ಪನ ಕಿವುಡು

ಅಮ್ಮ ಹೇಳುವಳು, ನನ್ನಪ್ಪ ಕಿವುಡನೆಂದು,
ಮದುವೆಯಾ ನಂತರ ಹೀಗಾಯ್ತೆಂದು!
ನನ್ನ ಮಡದಿಯಿಂದ ನಾ ಅರಿತೆನಿಂದು,
ನಿಜದಿ ನನ್ನಪ್ಪ ಎಷ್ಟು ಬುದ್ಧಿವಂತನೆಂದು!!

------ಮಹಾ

ಮಾವನ ಮನೆ ಸತ್ಕಾರ

ಮಾವನ ಮನೆಯಲಿ ನನಗೆ ಬಹಳ ಸತ್ಕಾರ,
ಕುಳಿತಲ್ಲೆ ಕಾಫಿ ತಿಂಡಿ, ಔತಣ ಭರಪೂರ!
ಅರಿಯುವೆನು ಆಮೇಲೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಯಾಕೆಂದು,
ಮನೆಗೆ ಬೇಗನೆ ಮಗಳ ಕರೆದೊಯ್ಯದಿರಲೆಂದು!!!

------ಮಹಾ

ಅಡುಗೆ ಬಾರದ ಮುಗ್ಧೆ

ಜರಿದೆನು ಮಡದಿಯನು ಅಡುಗೆ ಬಾರದೆಂದು,
ಏನೇನು ಅರಿಯದ ಮುಗ್ಧೆಯೆಂದು!
ಕರೆದಳು ವೈಯಾರದಲಿ ತನ್ನ ಬಳಿಗೆ,
ಈಗ ಪ್ರತಿದಿನವು ನನ್ನದೇ ಅಡುಗೆ!!!

------ಮಹಾ

ಗಂಡನ ಕೆಲಸ

ದಿನವೂ ನೋಡುತ್ತಲಿದ್ದೆ ಬಸ್ಸಿನಲಿ ಅವಳನು,
ಹತ್ತಿರ ಬಂದಳು ಒಂದುದಿನ ಚೆಲ್ಲಿ ನಗುವನು!
ಕೂತ ಸೀಟು ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟೆ ಅವಳಿಗಾಗಿ,
ಈಗ ದಿನವೂ ಸೀಟು ಹಿಡಿಯುವ ಕೆಲಸ
ಅವಳ ಗಂಡನಾಗಿ!!

------ಮಹಾ

ಹುಡುಗಿಯರು

ಹುಡುಗಿಯರೆನು ಅಬಲೆಯರೆ,
ಕೈಲಾಗದ ಕೊಮಲೆಯರೆ!
ನಗುವಿನಲೆ ಹುಡುಗರನು ಕೊಲ್ಲುವಾ ಇವರು
ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ನೂಕಲಾಗದ ಕೊಲೆಗಾರರು!!

------ಮಹಾ

ಗೆಳತಿ - ಹೆಂಡತಿ

ಆಗವಳು ನನ್ನ ಗೆಳತಿ,
ಬಹು ತೀಕ್ಷ್ಣಮತಿ, ಬಲು ರೂಪವತಿ!
ಈಗವಳು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ,
ಮಂದಮತಿ, ಗಜದೇಹದೊಡತಿ!!

------ಮಹಾ

ಹುಡುಗಿಯರ ಮಾತು

ಇಂದಿನ ಹುಡುಗಿಯರು,
ಮಾತಿನಲಿ ಬಲು ಜೋರು!
ಅರಿಯರು ಕಷ್ಟಗಳ ಒಂದಿನಿತು..
ಜರಿವರು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಋಣವ ಮರೆತು!!

------ಮಹಾ

ಮಟ್ಕಾ ನಂಬರು

ಹುಡುಕಿದರು, ಕೆದಕಿದರು, ಮಟ್ಕಾದ ನಂಬರು..
ಏನೇನೊ ಲೆಕ್ಕಮಾಡಿ, ಚೀಟಿ ಬರೆದು ಕೊಟ್ಟರು!
ಇರುವುದೆಲ್ಲವ ಬಿಟ್ಟು, ಇರದಿದ್ದುದು ಬಂದು, ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡು..
ಕೂತ್ಗೋಂಡರು ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಮರುದಿನದ ನಂಬರ್ ಹುಡ್ಕೊಂಡು!!

------ಮಹಾ

ಹೆಂಡತಿಯ ಕೋರಿಕೆ

ನನ್ನವಳು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ಇದುವರೆಗೂ, ಒಡವೆ, ಸೀರೆ,
ಇವಳು ಎಂದೂ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ, ಬಾನಿನಾ ತಾರೆ....
ಇದುವರೆಗೂ ಇವಳೂ ಕೇಳುವದು ಒಂದೆ
ಸಾಕು ಪ್ರಿಯಾ, ಮಗು ನಮಗೊಂದೆ!!!

------ಮಹಾ

ಹುಡುಗಿಯ ಪ್ರೇಮ

ಹುಡುಗ ಕೇಳಿದ,
ಪ್ರಿಯೆ, ಆಗುವೆಯಾ ನೀ ನನ್ನ ಮದುವೆ?
ಹುಡುಗಿ ಕೇಳಿದಳು,
ಪ್ರಿಯಾ,ನೀನೆಷ್ಟು ಮಾಡಿಸುವೆ ನನಗೆ ಒಡವೆ?
ಹುಡುಗ ಹೇಳಿದ,
ಪ್ರಿಯೆ, ನಾನು ಬಡವ, ಆದರೆ ನಾನು ಹೃದಯದಲಿ ಶ್ರೀಮಂತ..
ಹುಡುಗಿ ಹೇಳಿದಳು,
ಸರಿ ಹಾಗಾದರೆ, ಹುಡುಕಿಕೊ ಕಡುಬಡವಳನು ನಿನಗಿಂತ!!

------ಮಹಾ

ಮಠ

ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲಿ ದಿನವೂ ಹೊಡೆದಾಟ,
ಶುರುವಿಗೆ ಕಾರಣ ನನ್ನ ತುಂಟಾಟ,
ಮುಂದುವರಿಸುವದು ಅವಳ ಹಠ,
ಹೀಗಾಗಿ ಸೇರ ಬಯಸಿದ್ದೇನೆ
ಯಾವುದಾದರೂ ಒಳ್ಳೆ ಮಠ!!!
------ಮಹಾ

ನಗುವಿನ ಕಾರಣ

ಏಲ್ಲರೂ ಹೊಗಳಿದರು,
ಹುಡುಗಿ ನಗುನಗುತಿರುವ
ಹಸನ್ಮುಖಿ,
ಹೋಗಿ ನೋಡಿದೆ,
ತಿಳಿಯಿತು ನಗುವಿಗೆ ಕಾರಣ,
ಹಲ್ಲು ಬಾಹ್ಯಮುಖಿ

------ಮಹಾ

ರೋಮಾಂಚನ

ನನ್ನವಳು ನಕ್ಕರೆ,
ನನಗೆ ರೋಮಾಂಚನ!
ಯಾಕೆಂದರೆ
ಅವಳು ನಗುವದು,
ಅಮವಾಸ್ಯೆಗೊಂದೆ ದಿನ!!!

------ಮಹಾ

ಕವಿತೆ

ನನ್ನವಳು
ಬರೆದು ಬರೆದು ಪ್ರೇಮ ಕವಿತೆ,
ನನ್ನವಳಿಗೆ ನೀಡಿದೆ.
ಹೇಳಿದಳವಳು ಅಲ್ಲಿ ಕುಳಿತೆ,
ನಿಜದಿ ಹುಚ್ಚು ಏರಿದೆ!!

ಧನವಂತ
ನನ್ನ ಮಾವ ಬಹಳ ಶ್ರೀಮಂತ,
ನನ್ನ ಮದುವೆಗೂ ಮೊದಲು!
ನಾ ಅವನನೂ ಮೀರಿಸಿದ ಧನವಂತ
ಕಾರಣ ಅವನ ಮಗಳು!!!

ಊಡುಗೊರೆ
ಮಾವನ್ ಮನೆಗೆ ಹೆಂಡ್ತಿನ್ ಕರ್ಕೊಂಡ್
ಹೋಗೊಕೆ ನನಗೆ ಬಹಳಾ ತೊಂದರೆ!
ಮರೀತಿನ್ ಕಷ್ಟನೆಲ್ಲಾ, ನೆನ್ಸ್ಕೊಂಡ್,
ಮಾವಾ ಕೊಡೊ ಉಡುಗೊರೆ!!!!
--ಮಹಾ

ನಾನೇನ ಅರ್ಪಿಸಲಿ?

ಭುವಿಗೆ ಬೀಳುತಲೆ ತಬ್ಬಿ ಹಿಡಿದು
ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿಯುತಲೆ ಕಣ್ಣ ತೆರೆದು
ಎದೆಗೆ ಅವುಚಿ ಹಾಲು ಕುಡಿಸಿದ
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಾನೇನ ಅರ್ಪಿಸಲಿ?

ಮಲಗಿದಲ್ಲೆ ಬೋರಲು ಬೀಳಿಸಿ
ದೂರದಲ್ಲಿ ಆಟಿಕೆ ಇಡಿಸಿ
ಅಂಬೆ ಹರಿಸಿ, ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಾನೇನ ಅರ್ಪಿಸಲಿ?

ಹೆಜ್ಜೆ ಮೇಲೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟು
ನಡೆವಾಗ ನಾನು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು
ಬೀಳದಂತೆ ಆಸರೆ ನೀಡಿದ
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಾನೇನ ಅರ್ಪಿಸಲಿ?

ಮಾತು ಬರದೆ ತೊದಲುವಾಗ
ಮಣ್ಣ ತಿಂದು ತೇಗುವಾಗ
ಬರಸೆಳೆದು ಹಣೆಗೆ ಮುತ್ತನಿಕ್ಕಿದ
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಾನೇನ ಅರ್ಪಿಸಲಿ?

ಗೆಳಯರೊಡನೆ ಆಡುತಿರಲು
ತಿಂಡಿ ತಿನಿಸು ಬೇಡುತಿರಲು
ಗದರಿ ಶಾಲೆಗೋಗು ಎಂದ
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಾನೇನ ಅರ್ಪಿಸಲಿ?

ಹಸಿದು ಬಂದ ನನಗೆ ಬಡಿಸಿ
ತನಗೆ ತಿಳಿದ ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿಸಿ
ಸುಖ ಜೀವನಕ್ಕೆ ದಾರಿ ತೋರಿದ
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಾನೇನ ಅರ್ಪಿಸಲಿ?

---ಮಹಾ

ಗೆಳತಿಯಾ ನೆನಪು

ಕನಸಾಯಿತು, ಕಳೆದು ಹೋಯಿತು,
ಮನದ ದುಗುಡ ನಿಜವಾಯಿತು.
ಬಂಧ ಹರಿಯಿತು ಮನ ಮಿಡಿಯಿತು
ಗಾಢ ಕತ್ತಲೆಗೆ ಮನವು ಸರಿಯಿತು.

ಬಂದೆ ಬಾಳಲಿ ಬೆಳದಿಂಗಳಂತೆ.
ಚಪ್ಪರದಲಿ ಇಣುಕುವ ಕಿರಣದಂತೆ
ಕುಡಿಯೊಡೆದಿತ್ತು ಹರುಷದ ನವ ಬಾಳು
ಕನಸು ಗರಿಗೆದರಿ ಮುಟ್ಟಿತ್ತು ಮುಗಿಲು.

ಉಸಿರು ಬಿಸಿ, ಮನದ ತವಕ,
ಸಂದೇಶಕೆ ಕಾಯುವದೆ ನಿತ್ಯ ಕಾಯಕ
ಮನದಾಳದಿ ಬೆಳೆದಿತ್ತು ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ
ಅದುಮಲಾಗದೆ ಹೋಯ್ತು ಮನದ ಭೀತಿ.

ದೂರಾದೆ ಒಂದಿನಿತು ಕರುಣೆ ಇಲ್ಲದೆ,
ತೊರೆದೆ ಸಂಪರ್ಕಗಳ ಕಾರಣ ಕೊಡದೆ
ಸುಡುತಿದೆ ಒಡಲ ಪ್ರೀತಿಯಾ ಚಿತೆ
ನಾ ಹೇಳದಾದೆ...
ನೀ ಏಕೆ ಅರಿಯದಾದೆ?.....

----ಮಹಾ

ಪ್ರೀತಿ - ಯುದ್ಧ

ಪ್ರೀತಿ ಜಯಿಸಲಾಗದ ಮಹಾ ಯುದ್ಧ
ಜನಿಸುವಾಗಲೆ ಇದಕೆ ಮರಣ ಶತಃಸಿದ್ದ
ಪ್ರೀತಿಸಲೇ ಬಾರದು ನಾವೆಂದೆಂದು ಮನಕೊಟ್ಟು
ಬಿಡಬಾರದು ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಯಾರನ್ನೂ ಮತಿಗೆಟ್ಟು.

ಪ್ರೀತಿ - ಹೇಗೆ?

ಹೇಳು ಗೆಳತಿ ನಾ ನಿನ್ನ ಹೇಗೆ ಪ್ರೀತಿಸಲಿ!
ಒಡೆದೋದ ಹೃದಯದಲಿ ನಿನ್ನ ಹೇಗೆ ಕೂರಿಸಲಿ!
ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸಲಿ ಈ ನಿತ್ರಾಣ ದೇಹದೆಲೆ!
ಯೊಚಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಗೆಳತಿ ಚೂರಿಯಿಕ್ಕುವ ಮೊದಲೆ!!

ಪ್ರೀತಿ - ಹೃದಯ

ಪ್ರೀತಿಸಿದೆನೇ ನನೊಂದು ಮುಳ್ಳು ಹೃದಯವನು!
ಸೌಂದರ್ಯ ಲೇಪನದ ಕಲ್ಲು ಮೂರ್ತಿಯನು!
ಪ್ರೀತಿ ಮಾಯೆ ಎಂಬುದ ಅರಿಯದಾ ನಾನು
ಉರಿವ ಬೆಂಕಿಗೆ ದೂಡಿದೆನೇ ಈ ಜೀವನವನು!!

ಪ್ರೀತಿ - ನೋವು

ನನ್ನೊಲವು ಎಷ್ಟೆಂದು ನಾ ಹೇಗೆ ವರ್ಣಿಸಲಿ
ನಿನಗೆಂದೆ ತೆಗೆದಿಟ್ಟ ಈ ನನ್ನ ಜೀವದಲಿ
ಪ್ರೀತಿಸಿದೆ ನಿನ್ನನ್ನೇ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಮನಸಿನಲಿ
ಗೆಳತೀ
ಏನು ಸುಖ ಕಂಡೆ ನನ್ನ ನೋಯುಸುವಲ್ಲಿ!!

ಪ್ರೀತಿ - ಮಾಯೆ

ನಡೆನಡೆದೆ ಪ್ರೀತಿಸಲು ಮಾಯಾದಾರಿಯಲಿ!
ಹಿಂದಿರುಗಿ ನೋಡದೆಲೆ ಒಂದೆ ಉಸಿರಿನಲಿ!
ಸಿಕ್ಕಂತೆ ಭಾಸ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುವಾಗಲು!
ಅರಿತೆನೀಗ ಇದು ಕೈಗೆಟುಕದಾ ಕೆಂಬಣ್ಣದ ಬಿಸಿಲು!!

ಮಾತು - ಧ್ಯಾನ

ನಾವ್ ನುಡಿದಾ ಮಾತು ಹೆಚ್ಚೆಂದು ಕಂಡಾಗ
ಮೌನದಲೆ ಇರುವುದು ಲೇಸೆನ್ನ ಬೇಕು!
ಪ್ರೀತಿ ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಮಿತಿ ಮೀರಿದಾಗ
ಧ್ಯಾನದೆಲೆ ಮನಸನ್ನು ಕಳೆದು ಬಿಡಬೇಕು!!

-----maha

ಇದೆನಾ ಬಹುಮಾನ!

ಕಳೆಯಿತೇ ಪ್ರೀತಿಯಾ ಆ ಕ್ಷಣಗಳು
ಸಡಿಲಾಯಿತೇ ಅಪ್ಪುಗೆಯ ಆ ಬಂಧಗಳು!
ಮುಗಿಯಿತೇ ಚೆಲ್ಲಾಟದ ಆ ದಿನಗಳು!
ಬಾಡಿತೆ ನಾ ಕೊಟ್ಟ ಎಲ್ಲ ಹೂವುಗಳು!!

ನಿನ್ನೇ ಪ್ರೀತಿಸಿದೆ, ಅನುಕ್ಷಣವು, ಅನುದಿನವು,
ಅರ್ಪಿಸಿದೆ ನನ್ನನ್ನೇ, ನಿನದೆ ಈ ಜೀವನವು,
ಮಾತಿನಲಿ ಮೌನದಲಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲು ನೀನೆ,
ಎಲ್ಲದಕೂ ನೀನಿಂದು ಮಾಡಿದೆಯಾ ಕೊನೆ!!

ಎಲ್ಲಿ ಆ ಸಂದೇಶಗಳು, ತೇಲುವಾ ಮುತ್ತುಗಳು!
ಎಲ್ಲಿ ಬಿಗಿದಪ್ಪಿದಾ ಆ ಕೋಮಲ ಕೈಗಳು!
ಎಲ್ಲಿ ತಂಗಾಳಿ ನೀಡಿದ ಆ ಉಪವನಗಳು!
ಎಲ್ಲಿ ಕಿವಿಗುಸುರಿದ ಪ್ರೇಮದ ಅಣಿಮುತ್ತುಗಳು!!

ಬೇಡವಾಯಿತೇ ಇಂದು ನನ್ನ ಸಾಂಗತ್ಯ!
ಮುಗಿಸಿವೆಯಾ ನಮ್ಮೀರ್ವರ ಪ್ರೇಮ ದಾಂಪತ್ಯ!
ರುಚಿಸದಾಯಿತೇ ನಾ ಹೇಳುವ ಹಿತಮಾತುಗಳು!
ಹಿಡಿಸದಾಯಿತೇ ನಾ ಓದುವ ಪ್ರೇಮ ಕವನಗಳು!!

ಕಲ್ಲಾಯಿತೇ ಗೆಳತಿ ನಿನ್ನ ಕೋಮಲ ಹ್ರದಯ!
ಅರಿಯೆಯಾ ಒಡಲೊಳಗೆ ನೀ ಮಾಡಿದಾ ಗಾಯ!!
ಬಿಡಬಾರದೆ ನನಗಾಗಿ ಆ ನಿನ್ನ ಬಿಗುಮಾನ!
ಅತಿಯಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗೆನಾ ಈ ಬಹುಮಾನ!!

----ಮಹಾ

ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಅಡುಗೆ

ಯಾರ್ಯಾರು ಸವಿದಾರು ಈ ಬಗೆಯ ಪಾಕವನು!
ಜೊಲ್ಸುರಿಸಿ ಚಪ್ಪರಿಸೋ ಬಗೆಬಗೆಯ ಖಾದ್ಯವನು!!
ಸವಿಸವಿದು ತೇಗುವಾ ಭಾಗ್ಯ ನನಗೊಬ್ಬನಿಗೇ!
ನಾ ಹೇಗೆ ಹೊಗಳಲಿ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಅಡುಗೆ?

ಮುಂಜಾನೆ ನಾನೆದ್ದು ತಿಂಡಿಯಾ ನೆನೆಸೆ!
ಕೈಗಿಡುವಳು ಆರೇಳು ನೀರಿನಾ ದೋಸೆ.!!
ಹಾಲು ಕೈಗಿತ್ತು ಕೇಳುವಳು ಆಸ್ರೀಗೆ ಹೇಗೆ?
ನಾ ಏನು ಹೊಗಳಲಿ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಅಡುಗೆ?

ಮುದ್ಮುದ್ದೆ ಚಿತ್ರನ್ನ, ಪುಳಿಯೊಗರೆ ಪಲಾವು,
ಪ್ರತಿದಿನವು ಹೊಸ ರುಚಿಯ ಅನುಭವವು
ಅನ್ನ ಮೊಸರು, ಸಾರು ಮಧ್ಯಾಹ್ನಕೆ, ರಾತ್ರಿಗೆ,
ನಾ ಹೇಗೆ ವರ್ಣಿಸಲಿ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಅಡುಗೆ?

ಸೀದೋದ ಓಗ್ಗರಣೆ, ಅರೆಬೆಂದ ಪಲ್ಯ,
ನೆನಪಿಸುವಳು ದಿನವೂ ಉಪ್ಪಿನಾ ಮೌಲ್ಯ
ಜಾಮೂನು, ಪಾಯಸ, ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನಾಲಿಗೆಗೆ
ಎನಿತು ವರ್ಣಿಸಲಿ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಅಡುಗೆ?

ನಗುನಗುತ ಬಡಿಸುವಳು ಬಲು ಪ್ರೀತಿಯಲಿ
ಮರೆಯುವೆನು ಜಗವೆಲ್ಲ ಇವಳ ಸನಿಹದಲಿ
ಸರಿಸಾಟಿ ಏನುಂಟು ನನ್ನವಳ ಒಲವಿಗೆ?
ನಾ ಹೇಗೆ ಹೊಗಳಲಿ ಇವಳ ಪ್ರೀತಿಯಾ ಬಗೆ?

ನೆನಪುಗಳ ತುಣುಕು

ನೆನಪಾಗುತಿದೆ ಗೆಳತಿ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಆ ಮಿಲನ
ನಸುನಾಚಿ ತಂದಿಟ್ಟ ಆ ಭಾರಿ ಔತಣ,
ಕಡೆಗಣ್ಣಿನಲೆ ನನ್ನ ನೋಡಲು ಕಾತರಿಸಿದ ಆ ಕಣ್ಣು
ಬಂಧಿಸಿದೆ ಆ ನೋಟದಲೆ ಈ ನನ್ನ ಮನಸನ್ನು.

ನಡೆದಿತ್ತು ನೆಂಟರದು ಏನೇನೊ ಸಂವಾದ
ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಕೂ ಏರುತ್ತಿತ್ತು ನನ್ನೆದೆಯ ನಿನಾದ.
ತೋರಿದರು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಮಹಡಿಯಾ ದಾರಿ
ಅಳುಕುತಲೆ ಮುನ್ನಡೆದೆ ಮೆಟ್ಟಿಲನು ಏರಿ.

ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೆ ಸಾಗಿತು ನನ್ನ ಪರಿಚಯ ಭಾಷಣ
ನಿನ್ನದೋ ಚುಟುಕು ಉತ್ತರ, ಆಮೇಲೆ ಬರೀ ಮೌನ.
ತೆರಿದಿಟ್ಟೆ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಜೀವನದ ಆಸೆ
ಸುಖಬಾಳು ಬಯಸಿದ ನಿನಗಿತ್ತೆ ಭಾಷೆ.

ನಂತರದ್ದೆಲ್ಲಾ ಮಧುರಾತಿ ಮಧುರ
ಮನ ತುಂಬಿ, ಮನ ಬೆಳಗಿ, ನನಗಿತ್ತೆ ಉಸಿರ.
ಭಾವ ತುಂಬಿದೆ, ನಿನ್ನೊಡನೆ ಬಾಳ ಮುನ್ನಡೆಸುವ
ಭುವಿಯಲ್ಲೆ ನೀಡಿದೆ, ಸ್ವರ್ಗದನುಭವವ.

--ಮಹಾ

ಓ ನನ್ನ ಉಸಿರೆ

ನುಡಿಯಲಾರೆ ನಲ್ಲೆ ನಿನ್ನೀ ಒಲುಮೆಯ
ನೆನೆದೊಡನೆ ಸಿಗುವ ಆ ಸವಿಯ!
ನಿಲ್ಲದಾಗಿದೆ ಮನ ನನ್ನೊಳಗೆ
ನೀರಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ ಜಾರಿದೆ ಒಡಲೊಳಗೆ!!

ನಿತ್ಯ ಸಂಭ್ರಮ, ಮುಗುಳ್ನಗು ಅನುದಿನ
ನಿರತ ಮನದೊಳು ನಿನದೆ ಧ್ಯಾನ!
ನವ್ಯ ಜೀವನ, ಪ್ರೀತಿ ಅನುಕ್ಷಣ
ನೂರು ಜನುಮಕು ಇದು ಬಿಡದ ಬಂಧನ!!

ನೀಡಿದೆ ನೀ ನನಗೆ ನವ ಜೀವನ
ನೋವ ಮರೆಸಿದ ಪ್ರಿಯೇ, ನಿನಗಿದೊ ನಮನ!
ನೆನಪು ಬಲವಾಗಿದೆ, ವಿರಹ ಬಾಧಿಸುತಿದೆ
ನವ ಪ್ರೇಮದ ಕುರುಡು ಕಾಡಿದೆ!!

ನಡೆದು ಬಂದೆ ನನ್ನ ಬಾಳ ಅರಮನೆಗೆ
ನಿಂತೆ ಏರಿ ಹ್ರದಯ ಗದ್ದುಗೆಗೆ!
ನೀನಿಲ್ಲದಾ ಬಾಳು ನಾ ಊಹಿಸಲಾರೆ
ನೀನೆ ನನಗೆಲ್ಲ, ಓ ನನ್ನ ಉಸಿರೆ!!


----ಮಹಾ

ನಿರೀಕ್ಷೆ

ಭಾವ ಬೆಳೆದು ಭಾವನೆಯಾಯ್ತು,
ಮನಸು ಬಿರಿದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಾಯ್ತು,
ಮಾತು ಮರೆತು ಮೌನ ನೆಲೆಯಾಯ್ತು,
ನನ್ನೆದೆಯ ಪ್ರೀತಿ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಸರಿಯಿತು.

ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಈ ಮಿಲನ, ಬಾಳಿನ ಸುದಿನ,
ಪ್ರತಿ ಜನ್ಮದಲೂ ನವನವೀನ,
ಈ ಘಳಿಗೆ ಅಮೃತಕೆ ಸಮಾನ
ಪಾವನವಾಯ್ತು ಗೆಳತಿ ಈ ನನ್ನ ಜೀವನ.

ಕಾದಿದೆ ಮನ ನಿನ್ನೆದೆಯ ಮಾತಿಗೆ
ತಂಪನೀಯುವ ನವಿರು ತಂಗಾಳಿಗೆ
ಇಂಚರದ ಇಂಪಾದ ಶಬ್ಧ ಸಂಗೀತಕೆ
ಎಳೆ ರಶ್ಮಿ ಸೋಕುವ ಮಧುರ ಅನುಭವಕೆ.

ಹೇಳಿಬಿಡು ಗೆಳತಿ ನನ್ನ ಕಾಯಿಸಬೇಡ
ತವಕದಿಂದಿಹ ನನ್ನ ನೋಯಿಸಬೇಡ
ನನ್ನೀ ಜೀವನಕೆ ನೀ ಜೋತೆಯಾಗುವೆಯಾ?
ಹೇಳು ನೀ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುವೆಯಾ?
ಹೇಳು ನೀ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುವೆಯಾ???

----ಮಹಾ

ಬೆಂಗಳೂರು ಬಸ್ಸಿನ ಅನುಭವ

ಬೆಂಗಳೂರು ಬಸ್ಸಿನ ಪಯಣ
ನರಕದನುಭವಕೆ ಸುಲುಭ ವಿಧಾನ!!
ಹತ್ತಿದೊಡನೆಯೇ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿರೆಂಬ ಕೂಗು
ನೂಕಾಟ ಜಗ್ಗಾಟದಾ ನಡುವೆ ಸೀಟಿಲ್ಲದಾ ಕೊರಗು!!
ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಚಿತ್ರ ವಿಚಿತ್ರ ಭಾಷೆಗಳ ಗದ್ದಲ
ನಡುವೆ ಅವರಿವರೊಡನೆ ನಿರ್ವಾಹಕರ ಜಗಳ!!
ಮುಂದೆ ಇಣುಕಿದರಲ್ಲಿ ಮನಸೆಳವಾ ನೋಟ
ನರಕದಲೂ ಕೂಡಾ ರಂಭೆ ಉರ್ವಶಿಯರ ಕಾಟ!!
ಹರಿಯುವದು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಸೀಟಿನೆಡೆ ಗಮನ
ಎದ್ದರೆ ಅವರಿವರ ನೂಕಿ ಕೂರುವಾ ಜನ!!
ನಿಲ್ದಾಣ ಸಮೀಪಿಸಿದೊಡೆ ಇಳಿಯುವ ಕಾತುರ
ಇಳಿದೊಡನೆ ಅನುಭವ ಪಡೆದ ಹೊಸ ಉಸಿರ!!

----ಮಹಾ ಭಟ್

ಮನದ ಮಾತು

ಮನಸೆ ನಿಲ್ಲು, ಹೊರಳಾಡಬೇಡ
ಕಟ್ಟಿರುವೆ ಕಚ್ಚಿದಂತೆ ಕುಣಿದಾಡ ಬೇಡ
ಬಯಕೆ ಬೊಬ್ಬಿರಿದು ಬಂಧಿಸುವ ಮೊದಲೆ
ನೆಲೆಸು ನಿನ್ನೊಳಗಿನ ಸತ್ಯ ರೂಪದೆಲೆ

ಬುದ್ಧಿ ಬಾರದೆ ನಿನಗೆ, ನಿಲ್ಲಿಸು ಕುತರ್ಕಗಳ
ತೊಚಿದೆಡೆ ಓಡುವ ಹಳೆ ಚಾಳಿಗಳ
ಸುಖ ಮರೀಚಿಕೆಯಾಯ್ತು, ದುಃಖ ನಿತ್ಯವಾಯ್ತು
ಪಾಪದ ಕೊಡ ತುಂಬಿ ಹೊರ ಚೆಲ್ಲತೊಡಗಿತು

ನೆನೆ ನೆನೆ ಗುರುಚರಣವ ತಡಮಾಡದೆಲೆ
ಇದುವೆ ಪಾಪಿಗಳ ಉದ್ದರಿಸೊ ಸನಿಹ ನೆಲೆ
ಭಜಿಸು ಅನುದಿನವು ಗುರು ನಾಮವ
ಪಾಪಗಳ ತೊಳೆವ ಸುಲಭ ಅಮೃತವ.

ಗುರುವೆ ಬೆಳಕು, ಗುರುವೆ ಬದುಕು
ಗುರುನಾಮವೆ ಚಿಂತನಕು, ಸಕಲಕು
ಗುರುವೊಂದೆ ದಾರಿ, ಭಜಿಸು ಬಿಡದೆಲೆ
ದಾಟಿಬಿಡು ಮೋಕ್ಷಕ್ಕೆ ಭೂಮಿ ನುಂಗುವ ಮೊದಲೆ

---ಮಹಾ ಭಟ್

ಮೌನಿಯಾದೆ ಏಕೆ ಗೆಳತಿ!!!

ಮೌನಿಯಾದೆ ಏಕೆ ಗೆಳತಿ-
ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಸವಿಯಾದ ಮಾತುಗಳ
ಬೆಳದಿಂಗಳ ಬೆಳಕಿನ ಚಿತ್ತಾರಗಳ
ಕೋಗಿಲೆಯ ಸವಿಗಾನದ ಸಂಗೀತಗಳ
ಮುಂಜಾನೆಯ ಎಳೆ ಸುಂದರ ರಶ್ಮಿಗಳ

ಮೌನಿಯಾದೆ ಏಕೆ ಗೆಳತಿ-
ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಎಲ್ಲ ಹಾವ ಭಾವಗಳ
ಸಾಗರದ ತೆರೆಯ ಕಂಪನಗಳ
ಮನೆ ಗುಬ್ಬಿಯ ಕೊರಳ ಕುಣಿತಗಳ
ತಂಗಾಳಿಯ ಮಧುರ ಆನಂದಗಳ

ಮೌನಿಯಾದೆ ಏಕೆ ಗೆಳತಿ-
ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಮುಂಗುರಳ ನಾಟ್ಯಗಳ
ಕೆನ್ನೆಯ ನಗುವಿನ ಚಿತ್ತಾರಗಳ
ನಾಸಿಕದ ಸುಂದರ ಹುಸಿ ಕೋಪಗಳ
ಚೆಲುವ ಕೆಂದುಟಿಗಳ ಚಲನೆಗಳ

--------ಮಹಾ ಭಟ್